Integreren moet van beide kanten komen, toch?
Misschien ken je het gevoel dat je iets wil doen voor vluchtelingen. Maar wat? Hoe eng is het om de eerste stap te zetten en spontaan contact te maken met vluchtelingen? Geloof me, de drempel is zoveel lager, als je weet wat werkt. Daarom heb ik aan het eind van deze blog een handleiding geschreven, die je kan helpen een onvergetelijke middag te hebben samen met een groepje zeer dankbare asielzoekers.
Momenteel zit ik na te genieten in de tuin, na een heerlijke middag met 6 mensen uit Syrië (2 mannen, 1 vrouw), Irak (2 mannen) en Palestina (1 man). Wat hebben wij gelachen! We hebben gepraat, gevoetbald, gezongen en zelfs gedanst.
Hoe begon deze middag? Je kent het beeld misschien wel: Mannen en vrouwen die rondhangen bij een AZC. In Hengelo hebben we midden in het centrum een kleine AZC. Ze zijn nieuwsgierig en terughoudend, de vluchtelingen. Maar bovenal verveeld en zoekende. Hoe kom je je dag door? Je mist je thuis, je familie, je taal, je eten, je hebt hier en daar wat trauma’s opgelopen en je toekomst is onzeker.
Op een zaterdagmiddag hingen wat mannen bij de slagboom van het AZC. Mijn man, Bas, liep naar ze toe met de woorden: “Welkom!” Al snel dromden wat nieuwsgierige mannen om hem heen. “Waar kom je vandaan? Hoe lang woon je in het centrum?” De mensen vertelden een voor een kort wie ze waren en waar ze vandaan kwamen. “Hebben jullie de omgeving al gezien? Zin om morgen een rondje te rijden, dan laten we jullie wat zien?” Voorzichtig enthousiasme was de reactie, open en glimlachende gezichten. Een tijdstip werd gekozen.
De volgende dag zijn we met twee van onze oldtimer busjes naar het centrum gereden. Nadat de busjes waren bewonderd stapten de mensen in om naar het recreatiegebied ’t Hulsbeek te gaan. De stemming was vrolijk.
Op het strakke grasveld van ’t Hulsbeek hebben we Arabische woorden geleerd en geluisterd naar de prachtige zangstem van de Syrische vrouw. We hebben gevoetbald (daar waren ze een kei in! Natuurlijk speelden de dames gewoon mee) en cubs gespeeld (dat ging voor geen meter, haha). Bas heeft Arabisch leren dansen, na enige verwarring om de dans, omdat de mensen uit verschillende culturen kwamen en er blijkbaar verschillende pasjes waren.
Het leek wel een schoolreisje, bonte avond!
Ik gun iedereen zo’n leuke middag met mensen die zo blij zijn dat er een voetbal is, water en olijven, maar bovenal contact. Ze willen zo graag integreren, en dat moet toch echt van beide kanten komen is mijn mening. Ik hoop dat het jou ook wat lijkt, zo’n ‘schoolreisje’. Dus hoe pak je het aan?
Handleiding EHBV (Eerste Hulp Bij Vluchtelingen):
1. Hou het simpel. Ga terug naar de basis. Wat willen deze mensen? Plezier maken, IETS doen en gezien worden. Dus gewoon “hallo” zeggen als je voorbij loopt is ook wat waard.
2. Neem een bal mee, een auto, een fiets of iets te eten/drinken.
3. Heb je eens twee uurtje over op een zondagmiddag, loop eens langs een centrum met een bal en nodig de mensen uit om samen een balletje te trappen. Of neem een oude fiets mee en leer de mensen fietsen en laat de fiets achter, zodat ze er op kunnen oefenen.
Loop of rij eens naar een AZC. Zet je grootste glimlach op, schraap je moed bij elkaar en begin met: “Welkom!” Stel iets concreets voor. “Wie van jullie kan schaken? Wie heeft zin om te picknicken in het park?” Nodig ze uit naar een park te gaan om te frisbeeën, vliegeren of Cubben. Laat zien wat je bedoelt, niet iedereen spreekt Engels. Of neem je jongleerballen mee, iedereen wil toch leren jongleren? 😉
4. Schud handen, ook als vrouw. Ik heb nog nooit meegemaakt dat mijn hand niet werd geschud.
5. Wat altijd een succes is: Neem boxen en muziek mee. Leer elkaar dansen, Nederlandse of Arabische liedjes. Zorg dat je de tekst van ‘Tulpen uit Amsterdam’ uit je hoofd kent.
6. Neem wat Niet Schuwe Vrolijke Nederlandssprekende vrienden mee, die van een spelletje houden.
7. Word Facebook vrienden.
Tot slot, op bovenstaande manier zorg je ervoor dat je volledige vrijheid hebt en geen verplichtingen naar een COA of iets dergelijks. Niet iedereen heeft wekelijks de tijd om te helpen en wil meteen vrijwilliger worden. Op deze manier kun je op jouw manier toch iets doen, hou je het laagdrempelig en kinderlijk eenvoudig.
Veel plezier!